اثرات حمام درمانی های مختلف سولفات مس و پرمنگنات پتاسیم روی فلور باکتریایی- قارچی پوست و آبشش و هیستوپاتولوژی آبشش تاس ماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus)

      هدف این تحقیق،تعیین اثر حمام درمانی­ های مختلف سولفات مس و پرمنگنات پتاسیم روی فلور باکتریایی و قارچی پوست و آبشش و بافت آبشش تاس­ ماهی استرلیاد بود. این پژوهش در سال 1393 در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی رشت اجراء شد. برای این منظور 105 عدد بچه تاس ­ماهی استرلیاد با وزن میانگین 2/85±41/83 گرم و طول میانگین 0/48±23/67 سانتی­ متر مورد آزمایش قرار گرفتند. جهت اجراء وان با حجم 40 لیتر آب استفاده شد. تیمارها شامل سولفات مسبا دوزهای2 میلی­ گرم در لیتر (حمام ­دهی بلندمدت،12 ساعت)، 5میلی­ گرم در لیتر (حمام­ دهی کوتاه مدت،10-5 دقیقه)، 10 میلی ­گرم در لیتر (حمام ­دهی غوطه­ وری، 45-30 ثانیه) و پرمنگنات پتاسیم با دوزهای 1 میلی­ گرم در لیتر(حمام ­دهی بلندمدت، 12 ساعت)، 2 میلی­ گرم در لیتر  (حمام ­دهی کوتاه مدت، 10-5 دقیقه)، 3 میلی­ گرم در لیتر (حم ام­دهی غوطه ­وری، 45-30 ثانیه) و یک گروه شاهد «بدون مادۀ ضدعفونی» بودند. در هر سه نوع حمام درمانی، نمونه ­برداری از ماهیان برای بررسی­ های باکتریایی-قارچیو بافت شناسی آبشش در انتهای دوره انجام گرفت. نتایج بررسی­ های باکتریایی و قارچی نشان داد که از نظر آماری اختلاف معنی ­داری بین تیمارها با گروه شاهد وجود دارد. پرمنگنات پتاسیم با دوزهای 2 و 3 میلی­ گرم در لیتر و سولفات مس با دوزهای 5 و 10 میلی ­گرم در لیتر سبب کاهش فلور باکتریایی پوست در بچه تاس ­ماهیان استرلیاد شدند. نتایج بافت ­شناسی آبشش عوارضی چون پرخونی، خونریزی، نکروز سلولی، چسبندگی رشته­ های ثانویه، عریض و تحلیل رفتن لاملای اولیه، هیپرپلازی، جداشدن لایه اپی ­تلیوم رشته­ های ثانویه، داسی شکل و چماقی شدن رشته های ثانویه نشان دادند. شدت عارضه در تیمار پرمنگنات پتاسیم 3 میلی­ گرم در لیتر و سولفات مس10 میلی­ گرم در لیتر بیش ­تر از سایر تیمارها بود. با توجه به نتایج به ­دست آمده در ماهی استرلیاد روش ضدعفونی کوتاه مدت (10 دقیقه) برای هر دو ماده توصیه می­ شود.